NOS Wielrennen•
“Ik vertelde Puck een keer dat ze me echt verpest heeft”, grapt kersvers Nederlands kampioen tijdrijden Mischa Bredewold (25). “Vroeger wilde ik amper stoppen om mijn bidons te vullen, nu stop ik soms uren per rit.”
Bredewold kijkt de renster naast haar baldadig aan. “Ho eens”, pareert Puck Pieterse (23), zelf de huidige wereldkampioen in het mountainbiken én beloftenwereldkampioen op de weg. “De eerste keer dat jij een WorldTour-klassieker won, was direct na je eerste koffieritje. Een maand later werd je Europees kampioen, opnieuw na zo’n tocht… Jij rijdt er gewoon harder door.”
De twee treffen elkaar voor een koffieritje in een week die voor beiden enorm verschilt. Pieterse zit na een druk mountainbike-blok in een rustweek, terwijl Bredewold van de NK in Ede een doel heeft gemaakt, nadat ze dinsdag het NK tijdrijden al won.
Bredewold heeft zaterdag meerdere kaarten om te spelen. Met Lorena Wiebes heeft haar SD Worx-ploeg op papier de snelste sprinter in de gelederen en op een relatief vlak parcours is dat een belangrijke troef. Toch is een NK altijd onvoorspelbaar, want weinig ploegen willen met Wiebes naar de streep.
Bij het toerritje zitten meer NK-gangers. Ook Darren van Bekkum (23, prof bij XDS-Astana) en Nienke Vinke (21, Picnic-PostNL) haken aan bij de rustige tocht. Pieterse rijdt komend weekend als enige van het kwartet niet in Ede.
De vier kennen elkaar al jaren, ze komen namelijk allemaal uit Amersfoort en zaten in de jeugd bij dezelfde wielervereniging: WV Eemland.
Het komt nauwelijks voor dat vier jonge renners uit dezelfde stad elkaar zien opgroeien en samen prof worden. “Maar het was niet zo dat we bij de jeugd al echt een vriendengroep waren”, zegt Pieterse. “Daarvoor lagen onze leeftijden net iets te ver uit elkaar.”
“In coronatijd zijn we voor het eerst echt samen gaan fietsen en toen ging het balletje rollen. In 2021 zaten we met zijn tienen in een huis in Limburg, maar toen zat Mischa nog niet echt bij de groep.”
Toeren voor Gevorderden
Ze bedachten de geuzennaam ‘Toeren voor Gevorderden’: ze trainden hard, maar de pauzes waren pas echt volle bak. “Ik kan me een ritje met Darren herinneren waarin we net een kruising overstaken en hij ineens zei: ‘Ik wil even stilstaan’. Toen stonden we gewoon tien minuten stil”, zegt Pieterse.
Van Bekkum vult aan: “Toen we nog junior waren, maakten we het soms wel heel bont. Ik kan me een rit herinneren waarin ik twee uur heb gefietst en tussendoor vijf uur gepauzeerd heb.”
Het ging in eerste instantie tegen de principes van Bredewold in. “Ik wilde mijn trainingen perfect uitvoeren en deed dat het liefst alleen. In 2023 kwam ik Puck alleen steeds vaker tegen, aangezien zij meer op de weg ging rijden. Zij nam me een keer mee met de club en toen ben ik compleet tegen mijn zin gestopt voor koffie. Nu stap ik soms juist vanwege de koffiestop op de fiets.”
Gestolen batterij
Na een uur vervolgen de vier hun weg, samen met zes anderen die (nog) geen prof zijn. Bredewold tikt een paar keer op haar shifter om zwaarder te schakelen, maar er gebeurt niets. Geschrokken kijkt ze om zich heen, tot ze ziet wat er gebeurd is: een ander heeft de batterij van haar schakelapparatuur in zijn hand.
In een oncomfortabel hoog beentempo wurmt ze zich op het fietspad tussen Amerongen en Doorn langs Van Bekkum en Pieterse om bij boosdoener Jesse Sytema te komen. Daar krijgt ze haar batterij terug.
Dit voelt als de essentie. Het moet wel leuk blijven.
De meeste profs zouden even afstappen om de batterij weer te installeren, net als de meeste amateurs. Gevorderde Toerders daarentegen proberen het op de fiets op te lossen. Onder anderen Vinke waagt een kansloze poging, en wanneer er vingers in spaken dreigen te komen, besluiten ze toch hun verlies te nemen en af te stappen.
Voorin wachten de anderen. “Maar dat doen ze alleen omdat jij erbij bent”, zegt Bredewold. “Dit is niet de eerste keer dat dit gebeurt en normaal wachten ze niet.”
Op een enkele sprint voor een plaatsnaambordje na houdt iedereen zich koest. Een deel van de groep doet een rustige duurtraining, sommigen hebben er net wat intervalblokken op zitten en anderen fietsen vandaag puur voor de koffie. “Eigenlijk voelt dit als de essentie”, zegt Pieterse. “Het moet wel leuk blijven.”
Iedereen doet zijn eigen training, maar niemand doet die alleen. “Als Darren gaat intervallen terwijl ik een rustige duurrit moet doen, kan dat ook prima met z’n tweeën”, zegt Pieterse. “Dan rijden we samen naar het punt waar hij gaat intervallen, rijd ik daar rustig op en neer terwijl hij zijn intensieve werk doet en rijden we vervolgens samen naar huis. Soms plak ik er dan nog een lusje solo aan vast, of met iemand anders die pas later kon vertrekken.”
De speelse benadering van de sport heeft de ogen van Bredewold geopend. “Als ik nu terugdenk aan mijn eerste profjaren, dan vind ik het contrast bizar. Ik vond fietsen altijd leuk, maar ik ben door deze groep geïnspireerd geraakt dat je echt goed kunt trainen terwijl je constant plezier maakt.”
